Op verkenning door de regio “Ternois” vanuit Heuchin (Frankrijk) 5/7/2020

Verkenden we gisteren de regio Avesnois…dan was vandaag de regio Ternois aan de beurt. We blijven het dus in Frankrijk zoeken. En vooral….we blijven nieuwe regio’s ontdekken.

De regio Ternois is een hoofdzakelijk landbouwgebied en een verzameling van kleine gemeenten ten westen van Arras en Lens. Door de Ternois lopen 2 streek GR paden…de GRP Ternois Nord en de GRP Ternois Sud. We volgden vandaag de GRP Ternois Nord. Tussen ons beginpunt en ons eindpunt op de GRP maakte ik zelf een verbindingstuk…Goed voor een 33km lange wandeling die ons de wandelregio Ternois moest laten ontdekken.

Na een probleemloze rit bereikten we Heuchin, een gemeente met 535 inwoners. We parkeerden onze wagen bij de kerk en trokken op pad. We dwarsten het riviertje Le Faux en vatten direct een zeer stevige beklimming aan. Bijna boven hadden we een prachtig zicht op Huchain in het dal, badend in de regen….Want het was stevig aan het regenen.

Eénmaal boven trokken we op het plateau verder. Een prachtig graspad liet ons heel rustig dalen…Kilometerslang genoten we van de omgeving om de rand van Anvin te bereiken. We rustten er even en genoten van een koffietje. We kwamen op de D70 richting Eps. De GRP verliet ons hier. We trokken nog even verder langs de D70. Net bij het binnenkomen van Eps verlieten we de D70. We passeerden opnieuw een riviertje…dit betekende opnieuw stevig klimmen. We rondden een bos en kwamen opnieuw op het plateau van daarnet.

We bleven kilometerslang op het plateau zwerven. Gelukkig blies de zeer stevige wind in onze rug. Het was nog steviger gaan regenen. Bij het binnenkomen van Fiefs sloegen we bij een kruisbeeld links en kwamen in een bos waar we de GRP opnieuw oppikten. Hij zou onze bondgenoot worden voor de rest van de tocht.

Waar we de GRP oppikten, draaiden we ook van richting….De volgende 15km blies de wind in het nadeel…Het was soms echt beuken met de regen in het gezicht. Tot overmaat van ramp was het pad langs het bos door de regen omgebouwd tot een modderglijbaan. Het was echt ploeteren.

We bereikten een boerderij. We stapten de stallen binnen en versterkten er de innerlijke mens tussen de koeien. We droogden onze spul ook wat. Vanuit de boerderij klommen we opnieuw stevig naar het plateau. Een prachtige maar zeer glibberige afdaling zette ons af in Fontaine-lès-Boulans. Een mooi natuurpad leidde ons naar het volgende dorp Prédefin…Ook hier geen kat te bespeuren.

Vanuit Prédefin zetten we een lange zwerftocht in tussen de velden….nog steeds beukend tegen de wind en de regen naar Equirre. Vanuit dit dorp vatten we het laatste deel van de tocht aan. Geen veldwegen meer in dit stuk maar een mooi gevarieerd golvend parcours over tal van wandelwegen. Via Bergueneuse bereikten we meer dan voldaan onze auto in Heuchin.

Deze zeer rustige regio Ternois is een zeer mooi wandelgbeid…die we zeker nogmaals willen verkennen…Maar het zal dan toch bij goed weer zijn….Want nu konden we door de vele regen en wind er niet echt van genieten.

De startplaats van vandaag = de kerk van Heuchin (Frankrijk)

Direct beginnen klimmen

Bijna boven….dit zicht op Heuchin in het dal…met de kerk waar we net van start gingen

En maar klimmen…

Boven op het plateau

Dit graspad liet ons kilometerslang rustig dalen

Beneden bij het binnenkomen van Anvin….even rustten en genieten van een koffie

Brugje over een riviertje

Boven na een stevige beklimming

Terug op het plateau

Na en hele tijd op het plateau daalden we door een bos om opnieuw de GRP op te pikken

Dit pad langs het bos was een modderglijbaan

Op de achtergrond de boerderij waar we onze middagpauze namen in de stallen

Mooie maar glibberige afdaling

Centrum van Fontaine-lès-Boulans

Het volgende dorp…Prédefin

de kerk van Equirre

Het laatste dorp voor de aankomst….Bergueneuse

Klimmen uit Bergueneuse

Prachtige holle wegel

Terug bij de kerk van Heuchin na een mooie tocht

Rondom het meer van Val Joly vanuit Eppe-Sauvage (Frankrijk) 4/7/2020

We blijven het in Frankrijk zoeken! Vandaag ontdekten we, voor ons, een totaal nieuw wandelgebied namelijk het Regionaal Natuurpark van de Avesnois. We startten in het kleine dorpje, Eppe-Sauvage net over de Belgische grens in de buurt van Beaumont en Chimay. We wilden een tocht van 31km stappen rond het meer van Val Joly.

Rond 8uur gingen we van start bij de kerk van Eppe-Sauvage. We klommen uit dit kleine dorp tot bij een kapel. Golvende natuurpaden namen ons op sleeptouw in lichte motregen. Na een drietal kilometer bereikten we een eerste maal het meer van Val Joly. Dit stuwmeer met een oppervlakte van 4 vierkante kilometer is gekend voor zijn vakantiepark en zijn watersportmogelijkheden. Wij trokken verder langs de boord van het meer over een rustig grintpad.

Uiteindelijk verlieten we het meer (bij het watersportcentrum) en trokken naar een camping die we rondden over natuurpaden. Een ijverige boer versperde ons de weg om zijn koeien naar de wei te brengen. Hij was zo vriendelijk ons tussen de koeien door te laten. Een heel mooi pad (Chemin de Beumont)  nam het over. Bij een bunker stuurde dit pad ons prachtig in een droge bosrijke vallei over een éénmanspad richting Liessies.

Bij de binnenkomst van Liessies genoten we van een zeer mooie barrage op de rivier L’Helpe Majeure. We trokken naar het centrum en namen een kijkje bij de restanten van de vroegere abdij van Liessies en in de kerk.

We verlieten uiteindelijk het mooie dorp langs de Forge de l’abbaye. Langs een mooie waterpartij vonden we Le Château de la Motte. Van hieruit maakten we een mooie lus door Le Fôret domaniale de l’abbaye Val Joly.

Onze zwerftocht door het bos mondde uiteindelijk uit aan de andere zijde van het meer. Nu geen rustig grintpad langs het meer maar een stevig golvend bospad. Genietend liepen we een hele tijd langs het mooie meer. We klommen stevig van het meer weg en een gevarieerd parcours bracht ons terug naar Sauvage-Eppe.

We genoten er in het plaatselijk café (ook kruidenierswinkel, bibliotheeek en computerclub), met een hapje en een drankje na, van een mooie tocht door een mooie, golvende en bosrijke streek…een ontdekking. Over het weer kunnen we niet echt klagen…Het was grijs meer meestal droog…soms wat lichte motregen.

Onze startplaats van vandaag centrum Eppe-Sauvage (Frankrijk)

Klimmen uit het kleine dorp naar deze kapel

We bereikten voor de eerste maal het meer van Val Joly

Hier trokken we van het meer weg….rond een camping

Chemin de Beumont

Mooie barrage op de rivier L’Helpe Majeure

de kerk van Liessies

de enige restant van de vroegere abdij van Liessies

Binnen in de kerk van Liessies

Plan van de vroegere abdij van Liessies, vernietigd tijdens de Franse Revolutie

La Forge de l’abbaye in Liessies

Château de la Motte Liessies

Trap naar La Voie Verte de l’Avesnois

La Voie Verte de l’Avesnois

Opnieuw  Château de la Motte…nu aan de andere zijde

La Chapelle Sainte-Hiltrude

Terug bij het meer Val Joly….maar nu aan de overzijde

de kerk van Eppe-Sauvage opnieuw in zicht na een mooie tocht

Nagenieten in café La Vie Sauvage in Eppe-Sauvage

La Marais Audomarois Clairmarais (Frankrijk) 29/06/2020

Ik diende nog een verlofdag van 2019 op te nemen tegen eind juni. Veel kans om dit te doen, had ik niet meer. Dus nam ik vandaag een dagje vrij af. Ideaal om ons Frans wandelweekend met een dag uit te breiden… Na Rieulay (zaterdag), Audresselles (Zondag) trokken we vandaag naar Clairmarais.

Het Marais Audomarois (letterlijk: Moerassen bij Sint-Omaars) is een laaggelegen gebied van 3.726 ha in le Nord en het departement Pas-de-Calais. Clairmarais is één van de plaatsjes in dit gebied van waaruit je dit moerasgebeid kunt bezoeken. Er is in Clairmarais een bezoekerscentrum (La Grange Nature) midden in de Audomarois-polders en bij het Natuurreservaat van de Vijvers van Romelaëre.

Vanop de parking van dit bezoekerscentrum gingen we van start voor een 18km lange wandeling. Deze volgde 14km lang het bewegwijzerde parcours van “du bocage au marais”. De laatste 4km waren een ontdekking van het natuurreservaat van de vijvers van Romelaëre.

Van bij het bezoekerscentrum gingen we van start met een eerste ontdekking van het moerasrijkgebied. We volgden mooie paden over en langs de vele kanaaltjes. Na een tijdje verlieten we het moerasgebeid en trokken we over een gevarieerd parcours met veel onverhard verder. Het typisch bocagelandschap (met veel paden tussen heggen) stuurde ons naar Buysscheure. Buysscheure is een klein dorp in de Franse Westhoek. Hier ontspringt de rivier de Ijzer. Voor de kerk vind je er café Marcel chez Isabelle. De café was al open en we genoten er van een koffie op het terras recht tegen over het café.

Na de koffie stuurde een afwisselend parcours ons terug naar het moerasgebied. Mooie natuurpaden leidden ons naar een eerste overzetplaats met een zelf te bedienen bak (bac a chaîne). We bereikten het natuurreservaat van de vijvers van Romelaëre. Hier verlieten we het bewegwijzerd wandelpad en verkenden dit domein hoofdzakelijk over plankenpaden. We stapten tot bij het vogelreservaat (observatoire), waar we zowaar een jonge reiger konden spotten. Van bij het reservaat dienden we eerst een stukje heen en terug te lopen, voor we via een natuurpad en een tweede bac a chaîne terugwandelden naar het bezoekerscentrum en onze wagen. We hadden er zowaar weer opnieuw een geslaagde wandeling opzitten….En kunnen niet anders dan op een geslaagd Frans wandelweekend terugkijken…

Onze startplaats vandaag….De parking van het bezoekerscentrum La Grange Nature in Clairmarais

Langs en tussen de vele kanaaltjes

Hier verlieten we het moerasgebied en trokken over veel onverharde wegen verder…richting Buysscheure

Heel veel mooie paden tussen hagen door (boccagelandschap)

Deze wandeling volgden we 14km

Kerk van Buysscheure

Café Marcel chez Isabelle….onze pauze in Buysscheure

Hier komen we terug in het moerasgebied

Eerste maal overzetten met een bak die je met een ketting moet bedienen

Hier trekken we het natuurreservaat van de vijvers van Romelaëre in….prachtige plankenpaden tussen mooie vijvers

In het observatoire spotten we een jonge reiger

Nogmaals overzetten met een kettingbak

Laatste natuurpaden

Terug in Clairmarais na een mooie wandeling

Côte d’Opale Audresselles (Frankrijk) 28/06/2020

Zoals gisteren reeds aangekondigd maken we er een Frans wandelweekend van. We trokken vandaag naar de Côte d’Opale, meer bepaald naar Audresselles. Dit is een toeristisch plaatsje aan de kust tussen Cap Gris Nez en Boulogne-sur-Mer.

We hadden de bedoeling om 2 lussen te wandelen vanuit Audresselles…Eén van 15km tot aan Cap Gris Nez en terug en één van 13km naar het natuurgebied Les dunes du Slack. Dit betekende een totaal van 28km…

We startten vanuit het centrum van Audresselles rond 7u45. Er was geen kat te bespeuren. We trokken direct het binnenland in. Wat volgde was een heerlijk aaneenschakling van veldwegen. De zon was reeds van de partij en er blies een stevige wind. De zon bezorgde ons prachtige panorama’s….enerzijds op de zee…anderzijds op het golvend binnenland. We stapten onder meer door Fôret d’Haringzelles en door het dorp Framezelle. Bij het verlaten van dit dorp kwamen we opnieuw bij de zee. Van hieruit klommen we langs enkele vestingen naar de Cap Gris Nez. We genoten er van prachtige vergezichten. Van hieruit stapten we op een natuurpad langs de kust terug naar Audresselles. Het was stevig beuken tegen de wind…maar de aangeboden panorama’s en natuur deden ons de wind vergeten. Meer dan voldaan kwamen we na 15km terug bij onze auto in Audresselles na een eerste prachtige lus.

Na een hapje en drankje trokken we via het keistrand langs de zee naar Ambleteuse. Op de zeedijk passeerden we het mooie Fort Mahon. Langs de linkerzijde van de rivier La Slack trokken we naar de brug op de D940 over de rivier La Slack. Daar vonden we een prachtige aaneenschakeling van trappen en plankenpaden die ons onder de brug en langs La Slack het natuurreservaat “Dunes de la Slack” inleidden. Een ronduit schitterend pad leidde ons door dit natuurgebied…Plankenpaden, bospaden, zandpaden wisselden elkaar af op een golvend terrein. Na sublieme kilometers kwamen we opnieuw bij de zee. We namen een korte pauze.

Een stevige duinbeklimming bracht ons op het strand om terug te wandelen naar Fort Mahon. We konden niet bij het Fort door de rivier La Slack. Nu wandelden we over de rechterzijde van de rivier naar dezelfde brug op de D940. We dwarsten hier opnieuw La Slack. Door een woonwijk vonden we een prachtig natuurpad dat ons afzette in het centrum van Ambleteuse. Tijd voor een terrasje…we pasten ons volledig aan en dronken beiden een bruine Pelforth van 33cl. We hadden het verdiend.

Na onze pauze trokken we door het centrum van Ambleteuse en vonden een mooi natuurpad parallel aan de D940 die ons terug bracht naar Audresselles. Met een mooie verkenning van dit klein dorp bereikten we onze wagen na een ronduit SCHITTERENDE WANDELING. Gina spreekt van de mooiste tocht die ze ooit wandelde. Deze tocht verveelde geen seconde….

Onze startplaats het centrum van Audresselles

Direct het binnenland in

Zicht op de kerk van Audresselles

We lieten de kust achter ons

Fôret d’Haringzelles

Zicht op toren van Cap Gris Nez

Het dorpje Framzelle

We bereikten opnieuw de zee

Fort Henry VIII Cap Gris Nez

Zicht vanop Cap Gris Nez

Vanop Cap Gris Nez volgden we dit natuurpad langs de kust terug naar Audresselles

We lieten Cap Gris Nez achter ons

In de verte zien we Audresselles

Terug in Audresselles na een prachtige lus van 15km

We verlieten Audresselles over het keistrand

Fort Mahon in Ambleteuse

de rivier La Slack

Met deze trappen en paden trokken we het natuurreservaat “Les Dunes de la Slack” in

Het natuurpad door “Les Dunes de la Slack” mondde opnieuw bij de zee uit.

Even pauzeren

Via een stevige duinbeklimming naar het strand

Langs het strand terug naar Ambleteuse

Terug bij Fort Mahon….maar de rivier La Slack zit er tussen

Langs de rivier La Slack

Zicht op de kerk van Ambleteuse vanuit de vallei van La Slack

Dit mooie pad leidde ons naar Ambleteuse

de kerk van Ambleteuse

Een terrasje doen in Ambleteuse

Museum 39/45 in Ambleteuse

Terug naar Audresselles

Kerk van Audresselles

Laatste blik op de zee

Terug in het centrum van Audresselles na een schitterende wandeling

Naar de bossen van Marchiennes vanuit Rieulay (Frankrijk) 27/06/2020

Op 15 juni 2020 versoepelde de overheid opnieuw de corona maatregelen. De grens met Frankrijk ging opnieuw open. Aangezien wij op enkele kilometers van de Franse Grens wonen…creëerde de overheid zo extra wandelmogelijkheden voor ons. Daarvan willen we dit weekend gebruik maken. We willen er een Frans wandelweekend van maken.

Vandaag trokken we naar Rieulay, een vroeger mijnstadje in het Noorden van Frankrijk iets ten zuiden van Rijsel. Onze startplaats was de parking van het natuurgebied van de mijnterril van Argales. We wilden op een 31km lange wandeling eerst deze site ontdekken. Om vervolgens door te trekken naar de bossen rond Marchiennes.

Er zijn heel wat mijnterrils in het mijnbekken van Noord-Frankrijk. Sommigen werden afgegraven om met die afval uit de mijn wegen aan te leggen. Anderen werden een getuige uit het verleden maar deze van Rieulay is een buitenbeentje. Van deze platte terril van Argales werd enerzijds een recreatieoord gemaakt en anderzijds een natuurgebied.

We kwamen direct bij een prachtige vijver die we half rondden. We beklommen vervolgens de platte terril en genoten van de prachtige uitzichten die ons werden aangeboden (eerst op het meer, later op het hinterland). We daalden vervolgens om bij de rivier “La Scarpe” uit te komen. We volgden deze rivier op het grintpad langs de rivier om Marchiennes te bereiken. We dwarsten de stroom en namen een eerste pauze op het  Marktplein van Marchiennes in een plaastelijk café. De wekelijkse markt was er aan de gang op het marktplein.

Na onze pauze trokken we naar het prachtig stadhuis. Onder het stadhuis door kwamen we op Place Gambetta en stapten we naar de oude abdij. Ook hier stapten we onder een boog. Na de boog trokken we opnieuw de natuur in. Geleidelijk kwamen we in het Forêt Domaniale de Marchiennes. We verkenden deze mooie natuurzone en kwamen in Tilloy-lez-Marchiennes.

We trokken door het rustige dorp. Bij het verlaten van het dorp verkenden we even de kasseien uit Parijs-Roubaix. Daarna volgden we een tijdje de rivier “Decours” over mooie graspaden om het gehucht Elpret te bereiken. Vanuit Elpret trokken we nog even door Le Forêt Domaniale. Heerlijke veldewegels leidde ons via de recreatiezone Evoïches terug naar ons café op het marktplein in Marchiennes…Voor een tweede pauze…De teller wees 23,5km aan.

Vanop het marktplein trokken we opneiuw naar de vallei van de Scarpe die we opnieuw dwarsten. Het laatste stuk was een samenstelling van 2 bestaande wandelpaden “Circuit du Marais des Onze Villes” en “Circuit de la Chapelle de Marais”. Kort samengevat kun je zeggen een prachtige aaneenschakeling van natuurpaden in een moerasrijk gebied. Deze wandelpaden brachten ons terug naar het natuurgebied van de mijnterril van Argales. We rondden de andere zijde van het meer om opnieuw op de parking uit te komen….dit na een mooie en zeer gevarieerde wandeling…..Hoofdzakelijk in warm, zonnig weer….alleen de laatste 2 uren viel er regelmatig wat motregen.

Onze startplaats = de parking van dit natuurgebied in Rieulay

Direct langs een prachtig meer

Boven op de Platte terril

Zicht op het hinterland

Afdaling van de terril

We kwamen bij de rivier La Scarpe

We volgden deze rivier richting Marchiennes

Marchiennes in zicht

l’écluse de Marchiennes

Over de Scarpe naar Marchiennes

De wekelijkse markt op het marktplein van Marchiennes

Onder het Hôtel de Ville door

Place Gambetta in Marchiennes

de oude abdij van Marchiennes

Terug de natuur  in….richting de bossen van Marchiennes

Hier verlieten we het bos richting Tilloy

Even over de kasseien van Paris-Roubaix

Op pad langs dit riviertje

Nog even door le Fôret

Wat volgde was een mooie aaneenschakeling van veldwegen

Geleidelijk kregen we de kerk van Marchiennes opnieuw in zicht

Opnieuw bij het caféetje van deze morgen op het Marktplein van Marchiennes

Tijd voor een verdiende pauze na 23,5km

Opnieuw over de Scarpe

 La chapelle du Marais

Terug bij het meer van deze morgen = het natuurgebied van de mijnterril van Argales.

De Groene long van het Zwarte Land Ham-sur-Heure 21/06/2020

Het Pays Noir (Het Zwarte Land) of Pays de Charleroi is een Belgische streek rond de stad Charleroi in Henegouwen. In het wandelmilieu is deze streek niet de meest geliefde streek. Nochtans is de zuidrand van deze streek zeer bosrijk….vandaar dat de zuidrand  de naam Groene Long van het Zwarte Land krijgt. We verkenden vandaag deze Groene Long vanuit het gezellige dorpje Ham-sur-Heure met een 27km lange wandeling.

We starten op de “Grand Place” en trokken direct naar het mooie Middeleeuws kasteel van Ham-sur-Heure. We verkenden de mooie tuinen rond het kasteel voor we de vallei van de rivier L’Eau d’Heure opzochten.

We volgden de rivier een heel tijd….Eerst verhard en na het passeren van een kleine barrage onverhard. Bij een mooie viaduct over het riviertje klommen we van de rivier weg. Na een stevige klim kwamen we boven in een bos. Wat volgde was een kilometerslange boswandeling, die enkel onderbroken werd voor het dwarsen van verschillende banen. We kwamen in Bois du Prince en daalden in een vallei tot op de grens met Loverval-Gerpinnes. Beneden bij een riviertje namen we even een korte pauze.

Na onze pauze wachtte een zeer stevige klim. Boven daalden we met bospaden naar de rand van het bos. Een mooie wegel tussen de hagen leidde ons uit het bos naar Marcinelle. We kwamen bij de site van Bois du Cazier. Bois du Cazier is een kolenmijn, vooral bekend door de mijnramp van Marcinelle die op 8 augustus 1956 het leven kostte aan 262 mijnwerkers.

We rondden over GR-paden de site en een moderne wandelbrug leidde ons uit de site. Een mooi natuurpad “Chemin du Tram” nam het over en leidde ons verder weg. Met een volgende bosdoorsteek kwamen we in Jamioulx. Ik had niet mijn beste dag als kaartlezer en bij het binnenkomen van dit dorp liepen we behoorlijk verkeerd. Eénmaal opnieuw op het juiste spoor bereikten we het centrum van Jamioulx en vonden we er zowaar een terras…. Tijd voor een pauze na een goeie 21kilometer.

We dwarsten het station en opnieuw l’eau d’Heure voor we naar een plateau klommen. De daling werd onderbroken door het feit dat een ijverige eigenaar een poort geplaatst had. We daalden nog steviger en kwamen opnieuw in de vallei van l’Eau d’Heure. Golvende natuurpaden stuurden ons langs Beignée terug naar Ham-sur-Heure.

We vonden uiteindelijk onze auto terug op de “Grand Place” na een mooie, zeer bosrijke 27km lange wandeling.

Onze startplaats de Grand Place van Ham-sur-Heure

Direct voor de eerste maal over l’Eau d’Heure

Het kasteel van Ham-sur-Heure

De achterzijde van het kasteel

Park van het kasteel

Hier verlieten we het kasteel

Nogmaals over l’Eau d’Heure….bij een barrage

Hier klommen we van de rivier weg….het bos in

Na 12km…op de grens met Loverval/Gerpinnes bereikten we dit riviertje

Met een zeer stevige klim klommen we van dit riviertje weg

Met dit pad verlieten we uiteindelijk het bos en trokken naar Marcinelle

Ingangspoort van het kerkhof van Marcinelle

We krijgen de site van Bois du Cazier in zicht

de kerk van Marcinelle

Ingang van Bois du Cazier

Via deze paden rondden we de site van Bois du Cazier

Met deze moderne voetgangersbrug verlieten we de site

“Sentier du Tram”

Even een terrasje doen in Jamioulx

We laten Jamioulx achter ons

Voor de zoveelste maal over de l’Eau d’Heure

Binnenkomst van Ham-sur-Heure….zicht op de kerk

Terug op de Grand Place na een mooie tocht

Langs de GR12 en de GR127 van Beersel naar Tubize 20/06/2020

Bij het consulteren van de website van de Grote Routepaden stootte ik op een mooi stuk GR van Beersel naar Braine-le-Chateau…dit op de GR12 (Amsterdam-Parijs). Er was mogelijkheid om met de trein te vertrekken in Beersel…maar in Braine-Le-Chateau was er geen station.

Ik zag echter ook dat de GR127 (Tour du Brabant Wallon) ook passeerde in Braine-le-Chateau. En die trok van Braine le Chateau naar Tubize….waar wel een treinstation was. Het traject van beide GR’s samen was 34km….een ideale uitdaging om van Beersel (in  de zuidrand van Brussel) naar Tubize te stappen.

Deze morgen trokken we naar het station van Halle (ideaal om van hieruit zowel Beersel als Tubize met de trein te bereiken). Vanuit Halle spoorden we naar Beersel. De GR12 passeert achter het station van Beersel…We waren dan ook direct op pad. We passeerden het kasteel van Beersel (jammer genoeg alles afgesloten en moeilijk te fotograferen).

Zo goed als direct kregen we mooie wandelwegen voor de voeten door Vlaams-Brabant. Een heerlijke aaneenschakeling bracht ons via een doorsteek van het Begijnebos naar Dworp.

We rondden Dworp met een heel mooi stukje in de vallei van de Molenbeek. Van hieruit trokken we naar de prachtige omgeving van de zeven bronnen (Les Sept Fontaines). Langs de prachtige vijvers en het golfterrein kwamen we aan de rand van Waterloo.

Een heel mooi pad langs Bois de Broctiaux zette ons af aan de rand van Wauthier-Braine. We kwamen in Waals-Brabant. Een heerlijke aaneenschakeling van natuurpaden leidde ons naar het Hallerbos. Een korte passage door dit bos was de inleiding van de trektocht naar Braine-Le-Chateau.

Meer dan voldaan bereikten we Braine-Le-Chateau na 22km op de GR12. Hier bij een prachtige watermolen verlieten we deze GR en pikten we de GR127 op.

We klommen direct naar het kruisbeeld/uitzicht van Les Monts. We daalden naar een bos en verloren even het spoor van de GR. Na wat opzoekwerk en een korte passage langs een drukke weg vonden we de GR127 terug.

Een kort verbindingstuk in de vallei van de Hain zette ons af in Oisquercq. Hier genoten we van een prachtige rondleiding over golvende paden door het plaatselijk bos. We passeerden het kanaaal Brussel-Charleroi en rondden het stille dorp Oisquercq. We zagen de Ancienne Forges de Clabecq in het dal liggen terwijl wij met een mooie stapwegel Oisquercq verlieten.

We bleven klimmen en dalen om de spoorweg richting Tubize te bereiken. We dwarsten eerst de spoorweg en volgden die vervolgens. Een mooie parkdoorsteek (onder meer langs het voetbalstadion Stade Leburto)n leidde ons Tubize in. We verlieten de GR en stapten het centrum in om uit te komen bij het station na een prachtige 34km lange lijntocht. De tocht was pittiger dan verwacht…We hadden 850 hoogtemeters. Vanuit Tubize spoorden we terug naar Halle waar onze wagen stond.

Beide stukken GR zijn heel mooi en boden ons een prachtige dag aan. Enig minpunt beide GR’s passeren geen enkel dorp. Ze rondden steeds de dorpjes over mooie natuurpaden….Maar dit betekent ook dat er langs de 34km lange wandeling geen enkele horeca zaak of winkel te vinden is….Gelukkig waren we hierop voorbereid en hadden we alles van eten en drinken bij.

Deze morgen met de trein van Halle naar Beersel….waar de start lag van onze lijntocht

Onze startplaats het station van Beersel

Direct prachtige wandelwegen…

Eerste pauze net voor de doorsteek van het Begijnebos (Dworp)

Begijnebos

We bereikten Dworp

Pad langs de Molenbeek

Mooi stukje ….nog steeds langs de Molenbeek

We bereikten de Zeven Bronnen (Les Sept Fontaines)

Watertoren op de rand van Waterloo

Mooi natuurpad langs Bois de Broctiaux

Omgeving Wauthier-Braine

Hallerbos

Zicht op Braine-le-Chateau

In Braine-le-Chateau verliten we de GR12 (na 22km) en pikten we de GR127 op (voor 12km)

Prachtige watermolen in Braine-le-Chateau

Direct klimmen om Braine-le-Chateau te verlaten richting Les Monts

Zicht op Braine-le-Chateau halfweg de klim

Bois de Oisquercq

Over het kanaal Brussel-Charleroi

Anciennes Forges de Clabecq

Over en langs de spoorweg richting Tubize

Parkdoorsteek richting Tubize

Stade Leburton Tubize

Centrum Tubize

Station van Tubize van waar we terugspoorden naar Halle, waar onze wagen stond.

Naar de Mont Saint-Aubert vanuit Ramegnies-Chin 17/06/2020

Aangezien ik voor eind juni nog enkele dagen verlof dien op te nemen, trokken we vandaag opnieuw op pad voor ons midweektochtje. We gingen vandaag van start in Ramegnies-Chin. Dit is een Waals dorp, net ten Noorden van Doornik, dat zich in de Scheldevallei bevindt. We startten voor een tocht van 20km, maar door de hevige regenval in het tweede deel van de tocht werden het er uiteindelijk maar 17km.

Vanuit Ramegnies-Chin bracht een mooie karrewegel ons naar de Scheldevallei. We volgden de Schelde richting Doornik tot bij de brug van Ramegnies-Chin. Hier dwarsten we de Schelde en keerden aan de overzijde even terug. Een mooi natuurpad stuurde ons van de Schelde weg, richting Obigies.

We pikten de GR123 op. We rondden het kasteel van Flines (weinig van het kasteel te zien) en een verhard verbindingstuk bracht ons richting Mont-Saint-Aubert. We namen een kijkje op een oude hoeve (Chemin de Pulle) voor we de klim inzetten naar de top van de Mont Saint Aubert.

Een prachtig éénmanspad leidde ons deels door het bos naar boven. Bijna boven daalden we opnieuw en kwamen aan de andere zijde van de Mont Saint-Aubert beneden (Trieu Moriau). Van hieruit herbegonnen we aan de klim om uiteindelijk volledig boven uit te komen.

We genoten er van het prachtig uitzicht op het dal en de omgeving van Doornik. We namen ook een pauze op het terras van de Floreal. Tijdens onze pauze begon het te regenen en te donderen. We beslisten het gepland lusje op de Mont-Saint-Aubert te laten vallen en zetten direct de daling in naar Kain. We pikten boven opnieuw de GR123 en volgden die over een mooie en gevarieerd parcours eerst naar Kain en vervolgens tot bij de Schelde. We bleven GR123 trouw langs de Schelde tot bij de sluizen van Kain. Hier dwarsten we met de GR ook de Schelde. De GR trekt van hieruit richting Doornik. Wij trokken (de andere zijde op) langs de Schelde terug tot bij de brug van Ramegnies-Chien.

Onder de brug door vonden we een fietspad dat ons terugleidde naar Ramegnies-Chin en onze auto na een mooie wandeling. Het eerste deel van de tocht wandelden we in zwaar, warm weer….het tweede deel volledig in de regen….Op naar droger weer in het weekend.

Onze startplaats Ramegnies-Chin

Via dit pad naar de Schelde

Langs de Schelde richting Doornik tot bij de brug van Ramegnies-Chin, daar naar de overzijde van de Schelde

Dit mooie pad leidde ons weg van de Schelde, richting Obigies

Kerk van Obigies

Oude Hoeve in Chemin de Pulle

Even een kijkje nemen in de hoeve

Klimmen naar de top van de Mont Saint-Aubert

Bijna boven…

Opnieuw dalen naar de voet aan de andere zijde

De voet van de klim van de Mont Saint Aubert aan de andere zijde

Opnieuw klimmen naar de top

De beloning boven op de top van de Mont Saint-Aubert….dit prachtig zicht en…

…genieten op een terrasje

Gedicht boven op de Mont Saint-Aubert

Opnieuw dalen

Het begint te regenen

Op weg naar Kain

Centrum Kain

Dit pad leidde ons uit Kain

Terug langs de Schelde…op weg naar de sluizen van Kain

We dwarsten de Schelde via de sluizen

Terug langs de Schelde richting Ramegnies-Chin

Mooie vijver langs de Schelde

Terug bij de brug van Ramegnies-Chin

Park Hauts-Pays Montignies-sur-Roc 14/06/2020

Montignies-sur-Roc is een dorp in de Belgische provincie Henegouwen, het ligt een twintigtal kilometer ten zuiden van Mons. Het dorp bevindt zich midden in het natuurpark Hauts-Pays. Het dorp ligt nabij de Franse grens, langs de rivier la Petite Honnelle. Montigny-sur-Roc is uitgeroepen tot één van ‘De mooiste dorpen van Wallonië‘,net als Lompret gisteren.

Dit dorpje was de startplaats deze morgen van onze 26km lange zwerftocht door het natuurpark Hauts-Pays. Het zou een prachtige tocht worden in heerlijk zomers weer.

We daalden direct van bij de kerk naar de vallei van de Petite Honnelle. We dwarsten de rivier over een klein brugje en klommen naar een plateau. Een prachtig natuurpad leidde ons naar Onnezies.

Enkele stapwegels stuurden ons door dit verlaten dorp en we pikten de onverharde Chemin du Pont Notre-Dame op. Bij de brug onder de Ravel sloegen we links af. Een prachtige holle weg bracht ons naar Bois d’Angre. We daalden door dit bos om bij het café Le Chalet du Garde (jammer genoeg gesloten) bij de vallei van de Grande Honnelle uit te komen.

We volgden van bij het café de Chemin du Caillou qui Bique langs de rivier. We passeerden de rostpartij van le Caillou qui Bique en genoten van een koffie en een boterham langs de rivier. De Chemin leidde ons na een korte klim uit het bos. We daalden verhard opnieuw naar de rivier, die we opnieuw passeerden met een brugje. De volgende holle weg leidde ons naar Angreau.

Van hieruit daalden we op prachtige paden opnieuw naar Bois d’Angre en de rivier Grande Honnelle. We klommen opnieuw naar het monument van Emile Verhaeren. Twee prachtige natuurpaden later stonden we opnieuw bij  La grande Honnelle. We dwarsten de rivier opnieuw via een brugje. Langs de stroom stapten we naar de grote weg N555. We volgden die even. De heel mooie Rue de la Marbrerie zette ons af bij het café Chez Mireille in Gussignies….tijd voor een terrasje.

Na het laven van onze dorst verkenden we Gussignies over tal van stapwegels. Na onze rondleiding in dit mooie dorp stuurde een verhard verbindingstuk ons naar Autreppe. Hier pikten we de natuurpaden weer op. We trokken opnieuw even door Bois d’Angre.

Van hieruit stapten we mooi naar de omgeving van Bois de Rampemont. We rondden eerst le Bois de Rampemont om vervolgens in de vallei van de Petite Honelle de kasteelhoeve Rampemont te treffen op het grondgebeid Fayt-le-Franc.

Van bij de hoeve bracht een mooe natuurpad ons terug naar Montignies-sur-Roc. Bij het binnenkomen van het dorp deden we nog een terrasje (vafé chez Dolo) en proefde ik het verrassend lekker bier van het dorp van de plaatselijke brouwerij Brasserie de l’abbaye des Rocs….Een heel lekker bruin biertje van 9%.

De laatste honderden meters door het prachtige dorpje werkte we dan ook vlot af. We bolden meer dan voldaan terug naar huis. Deze route die ik volledig zelf maakte bekoorde ons enorm. Het was een zeer mooie tocht, misschien wel de mooiste in de  COVID periode.

Onze startplaats van vandaag =centrum van Montignies-sur-Roc

Direct met dit brugje over de rivier La Petite Honnelle

de vallei van de Petite Honnelle

Klimmen uit de vallei

Op het plateau via dit prachtig pad naar Onnezies

Kerk van Onnezies

Stapwegels in Onnezies

Chemin du Pont Notre-dame

Op weg naar Bois d’Angre

Door het bos naar de vallei van La Grande Honnelle en het café Le Chalet du Garde

Visser langs de Grande Honnelle

de rotspartij Le Caillou qui Bique

Opnieuw over La Grande Honnelle

Met deze holle weg naar Angreau

Angreau

Opnieuw dalen naar Bois d’Angre en La Grande Honnelle

Bois d’Angre

Standbeeld Emile Verhaeren

Een stukje op de grote weg N555

Rue de la Marbrerie richting Gussignies

Café chez Mireille Gussignies

Even pauzeren op het terras

Centrum Gussignies

Kasteel in het centrum van Gussignies

Kerk van Gussignies in de achtergrond

Mooi pad in Autreppe

Terug richting Bois d’Angre

Even pauzeren in de schaduw

Op weg naar Bois de Rampemont

Langs Bois de Rampemont

Kasteelhoeve Rampemont

Met dit pad terug naar Montignies-sur-Roc

Het plaatselijk biertje proeven….Heel lekker

Door het centrum van Montignies ur Roc

Terug bij de kerk en onze wagen na een prachtige tocht

Rond het Meer van Virelles 13/06/2020

Vandaag waren we op stap in La Botte de Hainaut. De Waalse gemeenten Beaumont, Chimay, Froidchapelle, Momignies en Sivry-Rance vormen samen “La Botte du Hainaut” (of de Laars van Henegouwen). Deze Laars is een bosrijk, glooiend en dunbevolkt gebied.

Ondanks het feit dat we de voorbije jaren regelmatig in Wallonië stapten, kwamen we weinig in deze  regio. We wilden deze regio dan ook beter leren kennen. Na wat opzoekingswerk knutselde ik 3 gemarkeerde routes aan elkaar tot een wandeling van 32km met start in het dorp Virelles. Dit dorp is vooral gekend voor zijn meer.

Deze morgen vroeg parkeerden we onze wagen op de rand van het dorp Virelles en trokken we op pad. Het eerste deel van de tocht was hoofdzakelijk gebaseerd op de 21km lange Promenade Entre Les Lacs. Een mooi natuurpad leidde ons naar het gehucht Beauchamps (op de weg van Beaumont naar Chimay). Van hieruit stuurde men ons mooi naar een Ravel (fietspad). Dit volgde we even om in Bois Robert uit te komen. Langs het gehucht Ferrières rondden we bosrijk de noordkant van het Meer van Virelles. Na een vijftiental kilometer dwarsten we de grote weg (N 539). Het eerste deel van de tocht zat er op en was kort samen te vatten…een boswandeling in de bossen rond Virelles.

We klommen van de N 539 weg en trokken opnieuw het bos in. We verlieten de Promenade Entre Les Lacs. Prachtige bospaden leidden ons naar Lompret. Dit dorp is één van de 24 mooiste dorpen van Wallonië. Bij onze aankomst in dit mooie dorp konden we dit direct bevestigen. Ik had gelezen dat er een prachtige Point de Vue was op dit dorp. Je moest een pad zoeken tussen een hoeve en na een stevige klim vonden we de Point de Vue du Camp Romain. Van hieruit hadden we inderdaad een prachtig zicht op het idyllisch dorp Lompret.

We daalden van de point vue opnieuw naar het dorp. We konden niet weerstaan aan de lokroep van het terras van het plaatselijk café L’Eau Blanche. Genietend in de zon, naast een kabbelend beekje waanden we ons in Zuid-Frankrijk.

Na onze pauze doken we de vallei van de Eau Blanche in. Een prachtig parcours gekruid met enkele stevige klimmen leidde ons door de vallei van dit mooie riviertje naar Vaulx-lez-Chimay.

Na een mooie passage door dit kleine dorp komen we opnieuw langs l’Eau Blanche. Een prachtig pad nam ons een hele tijd op sleeptouw. We trokken onder de Viaduct van Blaimont. Het 26m hoge  en 135m lang bouwwerk overbrugt met acht bogen het dal van L’Eau Blanche. Vroeger liep de spoorlijn Chimay-Marienbourg op dit viaduct.

Onze zwerftocht langs het riviertje mondde uiteindelijk uit bij het Meer van Virelles. Het bezoekerscentrum Aquascope was de eerste dag opnieuw open na de corona cirisis. We namen er een pauze in de cafétaria…natuurlijk (hoe kan het anders in deze streek) met een Chimay Blue.

Van hieruit stapten we uiteindelijk terug naar het dorp Virelles en onze wagen. We hadden er een prachtige wandeldag opzitten na een tocht met twee gezichten. Het eerste deel een rustige boswandeling….Het tweede deel een sublieme wandeling in de vallei van de Eau Blanche rond Lompret .

Onze startplaats Virelles

Direct de natuur in

Het gehucht Beauchamp langs de weg Beaumont-Chimay

Eesrte deel van de wandeling hoofdzakelijk langs de Promenade d’entre Les Lacs

Een stukje Ravel

Ingang van Bois Robert

Even pauzeren bij Les Neuf Provinces

Hier verlieten we Promenade d’entre Les Lacs en trokken richting Lompret

Zicht op Vaulx-les-Chimay

Dalen naar Lompret

Lompret, één van de 24 mooiste dorpen van Wallonië

Klimmen naar een Point de Vue

Zicht op Lompret van op Point de Vue du Camp Romain

Prachtige rotspartijen bij de Point de Vue

Terug dalen tussen de hoeve naar Lompret

Pauze op het terras van de plaatselijke café l’Eau Blanche

Opnieuw op pad

We volgden nu een tijdje deze wandeling

Hier doken we de vallei van l’Eau Blanche in

Een eerste stevige klim

Het gehucht La Haie d’Escri

Tweede stevige klim….met behulp van touwen

Vaulx-lez-Chimay

Opnieuw bij L’Eau Blanche

Onder de Grand Pont de Blaimont

Het Meer van Virelles

Ingang van het bezoekerscentrum Aquascope

Genieten van een Chimay op het terras van het bezoekerscentrum

Terug in het centrum van Virelles na een prachtige wandeldag