Wij zijn Gina Hoorens en Krist Vanackere en op deze blog worden onze wandelavonturen beschreven. Bijna ieder week-end zijn we op stap ergens in België. Soms maken we ook wandelvakanties, waarvan U hier ook een verslag vindt.
Mooie, zeer bosrijke 20km lange wandeling vanuit Dorne (Opoeteren) die langs het mooie Bergerven passeerde.
De organiserende club
de wandelkaart
Eerste controle in de Sjöttekamer na 5,5km
Op pad voor een lus van 8,5km
Eerste zicht op het Bergerven
het Bergerven
Terug in de Sjöttekamer na 14km
Terug bij de startlocatie
Prachtige 42km lange tocht vanuit Poppel door de bossen en heide van het grensgebied tussen België en Nederland.
De weerman had opnieuw regen en wind op zijn menu geplaatst, maar die konden ons niet thuis houden. We wilden De Ravelse wandelaars opnieuw met een bezoekje vereren na hun prachtige tocht van enkele weken terug. We wisten uit het verleden dat hun tocht bij Mieke Pap in Poppel zo waar nog mooier was…Dus hielden de weergoden ons niet thuis en trokken we naar Poppel.
We startten vanuit het centrum van Poppel iets na 7 uur voor een tocht van 42km. Snel doken de eerste natuurpaden op. Een heel mooi pad langs een beekje nam ons op sleeptouw. Het werd gevolgd door een prachtige slingerend éénmanspad door een bos. Na een kort intermezzo volgt een lange bosdoorsteek langs een vennetje. We zijn reeds op Nederlands grondgebied en kwamen terecht op het Gorpsbaantje, een brede bosdreef. We ruilden dit in voor een Klim- en Avonturenbos. Naadloos bereikten we een natuurpoort, waar Drink- en Eeterij Roovertsche Leij gevestigd is. Deze gezellige kroeg deed dienst als rustpost na 9,8km.
Na de koffie trokken we langs een rotonde naar het landgoed Nieuwkerk. We kwamen terug in België. Een lange bosdreef, een veldweg en een paardenwei stuurden ons naar de volgende rustpost bij Aarle IJs na een goeie 14 kilometer.
Na de controle trokken we direct de bossen in. Tussen de roestkeurige varens kwamen we opnieuw in Nederland, namelijk op het landgoed Ooievaarsnest. Heerlijke bospaden afgewisseld met enkele bruggetjes stuurden ons verder. We passeerden een grafheuvel en een vogelkijkhut om op de Regte Heide uit te komen, met zijn 250ha één van de grootste heidegebieden van Noord-Brabant. We volgden de prachtige heidepaden tot aan manege het Hoefke in Riel. Net op de heide kwam de zon even piepen. Juist op tijd voor enkele mooie foto’s. Veel bekend volk in de controle. De 50km stappers dienden hier een lus te stappen. Velen waren al terug, anderen dienden nog te vertrekken. Tijd om heelwat bij te praten…We geraakten moeilijk weer op gang.
Eénmaal weer op gang kwamen we langs de kapel Mariagrotje en vervolgens langs bospaden van het Riels Hoefke om dan aan de ingang van het volgende landgoed te arriveren, de Hoevens. Blikvangers werden hier de doortocht over de natuurbegraafplaats. Maar we stapten ook langs de gerestaureerde Nieuwelandse hoeve uit 1205 en de imposante Vlaamse Schuur. Bospaden, veldwegeltjes en een prachtige beukendreef leidden ons uit het landgoed. We kwamen weer in landgoed Ooievaarsnest. Uit vorige edities herinnerden we ons de Vlaamse Schuur, met nep-ooievaar op het dak. Prachtige bospaden brachten ons uiteindelijk opnieuw in België. Snel stonden we bij de volgende rustpost Radio Paloma. Binnen was het te warm….we genoten van een hapje en een drankje op terras na 29,1km.
Het volgende stuk was er één van 9,9km. Enkele veldwegen, onderbroken door een tweetal smalle bospaadjes leidden ons tot bij het voetbalveld van Poppel. Via een fietspad kwam het private landgoed de Schrieken in zicht. Een heerlijke zwerftocht van 4.5km door dit privaat domein volgde. De controle bleef wat lang uit voor ons en de kilometers wogen, maar we waren uiteindelijk blij de volgende controle in het Hegse Stalleke te vinden na 39km.
In een stevige regenbui vatten we de ultieme 2.5 kilometers aan met een mooie bosdoorsteek. Via een veldwegel kregen we de kerktoren van Poppel in zicht en ook snel weer de startzaal. We hadden er een prachtige marathon op zitten…..Leo en de Ravelse wandelaars deden hun reputatie alle eer aan en verwenden ons opnieuw met een “ware” natuurtocht!
De wandelkaart
Starten in het donker vanuit het centrum van Poppel
Controle 1 de Roovertse Leij na 9,8km
Binnen in de gezellige controle
Heidegebied de Regte
Derde controle na 21,1km in Manege Riel
Landgoed de Hoevens
Vierde controle bij Radio Paloma na 29,1km
Privaat domein de Schrieken
Vijfde controle Hegse Stalleke na 39km
Terug in Poppel
Gent by night heeft een vaste plaats verovert op onze wandelkalender. Dus trokken we vandaag terug richting Gent voor de traditionele “kersttocht” die ons de binnenstad van Gent in volle kerstglorie laat zien.
Deze versie was echter een verwaterde versie. Zo goed als direct na de start van onze 12km lange wandeling begon het te regenen en het zou niet meer stoppen. Jammer…de tocht verloor hierdoor veel sfeer en gezelligheid…We maakten er gelukkig toch het beste van…
Geniet mee van de uitgeregende foto’s
Starten deden we in de omgeving van het Rabot
Kerstsfeer in het Patershol
de Vrijdagmarkt
de rustpost
Terrasje doen op de Korenmarkt
Sint-Michiels
de Graslei
Vandaag trokken we naar de Antwerpse Kempen, namelijk naar Hulshout. We stapten hier de 42km lange, mooie en zeer natuurrijke Kempische Ardennenwandeling. De rode draad door deze tocht was de Netevallei.
Het had nogal wat voeten in de aarde om de startzaal te bereiken. Er waren werken in het centrum van Hulshout. Mijn GPS en de wegomlegging stuurden ons van hot naar her. Uiteindelijk bereikten we het sportcentrum in een industriezone. We versterkten de innerlijke mens en praten bij met tal van bekenden. Net voor onze start nam ik nog even een kijkje op de wandelkaart en de aangekondigde kilometers. Ik zag dat de eerste 2 stukken telkens 9,6km aangaven.
Rond 7u15 startten we. Het was nog pikdonker en het regende lichtjes. Ze hadden voor vandaag bakken regen aangekondigd. Zo goed als direct doken natuurpaden op. Deze lagen er drassig bij door de regen van de voorbije uren. Gelukkig hadden we onze zaklamp bij en zonder noemenswaardige problemen (één kleine wegvergissing) trokken we verder. Het werd dag en na een hele mooie aaneenschakeling van natuurpaden bereikten we de Netevallei. We volgden de Nete tot bij de brug van Itegem. We trokken niet naar links naar het centrum van Itegem, maar naar rechts. We volgden even deze baan om de eerste controle na 9,6km te bereiken.
Na de controle maakten we een lus om opnieuw de Nete te bereiken na een weidedoorsteek. We volgden opnieuw de Nete. Eerst langs de ene kant dan langs de andere om opnieuw uit te komen bij de brug van daarnet. Nu trokken we wel naar het centrum van Itegem…Maar voor even want we sloegen direct opnieuw links af en trokken opnieuw de natuur in. Na een mooie zwerftocht over onverharde paden kwamen we op de parking van de Heistse tennis club. Bleek dat de cafetaria dienst deed als controle. We waren nog maar 1 uur aan het stappen. We hadden zeker geen 9,6km gestapt. De uitbaatster van de cafetaria was ook een Westvlaamse (van Gullegem dan nog). Geen kilometeraanduiding in de cafetaria. Iedereen keek elkaar vragend aan…Klopt dit wel? Hoeveel kilometers hebben we? Hoeveel is het volgend stuk? We lieten het niet aan ons hart komen. We proefden een koffie en trokken opnieuw op pad.
We trokken door een woonwijk naar het centrum Hallaar. Verhard stapten we naar Heist op den Berg. Na een mooie trappassage en een mooie parkdoorsteek namen natuurpaden het over en die brachten ons opnieuw bij de Nete. Die volgden we een heel tijd…weer eerst aan de ene zijde later aan de andere. We verlieten de Nete en een mooi bospad nam ons op sleeptouw. Een lange veldwegel nam het over en bracht ons in Hulshout. We beleven wat hangen in het centrum. Steven was met ons pad sedert de controle. Hij vond het ook zo een lang stuk. Hij consulteerde zijn uurwerk en we waren al meer dan twee uur op pad. Hier klopte iets niet. Uiteindelijk vonden we de controle in de Vloeikens in Hulshout. Natuurlijk checkten we eerst de kilometeraanduiding. Bleek dat we controle 3 gemist hadden zoals meerdere wandelaars. Die bevond zich blijkbaar in een café langs de Nete. Blijkbaar de aanduiding niet gezien…. we waren bijna 30km ver. Tijd om goed uit te rusten en te genieten van lekkere pannenkoeken in de controle.
Na de controle stond een lus van 6,6km geprogrammeerd. Door de Herebossen stapten we terug naar de Nete. We dwarsten de rivier over de Liniebrug en door de velden bereikten we de grote weg van Booischot naar Westmeerbeek. Metéén ook het sein om ons terug naar de Nete te sturen. Na een ommetje over een brug bereikten we opnieuw domeinbos de Herebossen. We verkenden een nieuw stuk bos voor we een laatste maal rustten in de controle.
De laatste 7,2km stuurde ons opnieuw de Herebossen in. Na een nieuwe passage over de Liniebrug doken we de beemden in de vallei van de Nete in. Een heel mooi natuurpad nam ons een hele tijd mee. We kwamen uiteindelijk bij een andere brug over de Nete. We dwarsten de stroom opnieuw en een fietspad nam ons een hele tijd op sleeptouw. Het vakantiedomein de Kempische Ardennen (vandaar de naam van de wandeling) verloste ons van het fietspad. We doorkruisten dit domein (kamping?) om in een industriezone uit te komen. De laatste kilometer stuurde ons door deze zone terug naar de startzaal na mooie en zeer natuurrijke wandeling.
Uiteindelijk bleken de totaal kilometers te kloppen. En de regen hoor ik U vragen….Dat viel al bij al heel goed mee…We kregen regen te verwerken maar niet zo erg als aangekondigd.
Het traject voor vandaag = 42km
Na een uurtje in de duisternis stappen…het wordt dag
Voor een eerste maal in de Nete vallei
Eerste controle na een tiental kilometer in Itegem
Kerk van Hallaar
Trappen doen in Heist op den Berg
Terug bij de Nete
Controle 4 Vloeikens na een kleine 30km
Op pad voor een lus van een goeie 6km
Nogmaals langs de Nete
Terug bij de controle…nog 7,2km naar het einde
Dit domein gaf zijn naam aan deze tocht
We trokken door dit domein
Vandaag ontdekten we de streek rond Oosterzele op de 22km lange Wafelentocht georganiseerd door de wandelclub het Land van Rhode. Men had vanaf de middag regen voorspeld. Daarom waren we er vroeg bij en trokken we al rond 8u op pad.
De tocht startte met een lus van 8,9km uit de startzaal. De lus speelde zich hoofdzakelijk af aan de andere zijde van de drukke weg tussen Wetteren en Zottegem. Na een passage door het centrum van Oosterzele en de doorsteek van een kleine industriezone kwamen we bij de drukke weg. We dwarsten die en maakten een lus aan de overzijde van de drukke weg. De landelijke lus was een afwisseling van verharde en natuur wegen. Uiteindelijk dwarsten we opnieuw de drukke weg. Via de kleine industriezone en enkele stapwegels kwamen we terug in de startzaal.
Een koffie later trokken we op weg naar Scheldewindeke. Na een plaatselijk ommetje nam een fietspad ons op sleeptouw en leidde ons naar Scheldewindeke.
Hier stapten we en lus van 6,6km. Het verste gedeelte van deze landelijke lus was het mooiste. Dit werd ingeleid langs een beek en trok verder door een gerooid maisveld. Na een passage lansg een koolzaadveld vonden we snel de controle (de Rots) in Scheldewindeke terug.
Verhard trokken we terug op pad naar Oosterzele. De laatste kilometer werd nog opgefleurd met enkele natuurpaden. In lichte regen bereikten we uiteindelijk terug het centrum van Oosterzele en de startzaal.
Starten rond 8u bij de kerk van Oosterzele
Terug bij de startzaal in Oosterzele na een lus van 8,9km
Via een fietspad naar Scheldewindeke
Centrum Scheldewindeke en de tweede controle (11,9km)
Op pad voor een lus van 6.6km
Terug in Scheldewindeke voor de controle
Terug in het centrum van Oosterzele
In de loop van de week was ik op zoek naar een wandeling voor zondag. De Schorrestappers kondigden hun Aawe Kleiretocht vanuit Boom als volgt aan …. “Wandeling langs de Rupel, het pittoreske Klein Willebroek, het natuurdomein Biezenweiden, Broek de Naeyer en Hazewinkel. Na wat opzoekwerk kwam ik tot de conclusie dat dit een prachtig wandelgebied was en dus trokken we deze morgen richting Boom.
Tot onze verbazing kondigden de organisatoren in de startzaal aan dat ondanks hun aankondiging op de folder en in de wandelkalender…ze niet voor dit parcours kozen…omdat er in Klein Willebroek een controle niet beschikbaar was. Op de kaart van het parcours zag ik dat ze richting Reet trokken.
Met een bang hartje (wat zou dit parcours bieden?) startten we rond 8u30 voor de maximum afstand van 29km. De tocht startte met een lus uit de startzaal. Die liet ons eerst heel mooi het Provinciaal domein de Schorre verkennen. Naadloos trokken we naar het volgend natuurdomein de Kleiputten van Terhaeghen. De prachtige lus verliet het natuurdomein voor een korte passage langs de Rupel. Snel stonden daarna we heel tevreden na deze eerste lus terug in de startzaal in de Schorre. We genoten bij onze koffie van een gratis aangeboden jenever.
Wat zou het vervolg van de tocht brengen? Het volgende stuk was er één van 3,9km. We verlieten opnieuw de Schorre en trokken naar Boom. Een gevarieerd poarcours zette ons af bij het park van Boom. Na en korte passage in dit park vonden we de tweede controle.
Na de controle bleven we nog een tijdje hangen in het park. De 12km stappers verlieten ons bij het verlaten van het park. Een verhard fietspad leidde ons naar een woonwijk. De 15 en 21km stappers verlieten ons ook en de tocht verwaterde volledig. Verharde wegen of buurtwegels leidden (fietspaden) ons tussen de velden. Wanneer het ons echt ging vervelen dook de derde controle op na een zeventiental kilometer in een Paarden Manege op grondgebied Reet.
Na een hapje en een drankje trokken we ons opnieuw op gang. De tocht bleef in het zelfde bedje ziek. Verhard trokken we naar Reet. Een kort parkbezoek zorgde voor wat variatie. Wat volgde waren verharde wegen. Waar we voor gevreesd hadden met de parcourswijziging werd waarheid. Uiteindelijk wanneer de 12km stappers opnieuw bij ons waren, kregen we weer voor een tijdje natuur. Na een verhard verbindingstuk kwamen we opnieuw in het park van Boom en bij de vierde controle.
De laatste 5km werden ingeleid in het park van Boom. Na een verhard intermezzo nam een natuurdoorsteek het over. We splitsten van de andere aftanden. Het enige noemswaardige in dit extra stuk was een mooie natuurwegel. Uiteindelijk was de afsluiter over het plankenpad in het provinciaal domein de Schorre nog één van de hoogtepunten.
We stempelden ons boekje af en bolden wat ontgoocheld terug. De eerste lus was prachtig. De rest viel tegen…jammer…een gemiste kans.
Het gewijzigd parcours…Niet richting Klein-Willebroek…wel richting Reet
Op pad voor een lus door het provinciaal domein de Schorre, van waaruit we startten
Even langs de Rupel
Van bij de Rupel terug naar de Schorre
Terug bij de startlocatie na een prachtige lus
We worden getrakteerd door de organisatie op jenever…waarvoor dank
Provinciaal domein de Schorre
We trokken even door Boom
Park van Boom
Tweede controle in Boom na een goeie 10km
We verlieten het park en de tocht verliest voor een hele tijd veel kwaliteit
Verhard op weg naar Reet
Ook dit was het parcours…
Derde controle in een paarden manege in Reet
Kapel in Reet
Even door het stadspark van Reet
Kerk van Reet
We blijven in hetzelfde bedje ziek…
Eindelijk terug natuur
Terug in het park en terug bij de controle in Boom
Provinciaal domein de Schorre
Vandaag stapten we het parcours van 30km bij de wandelclub “Les Bruyères en Marche” vanuit Grivegnée. Het zou een mooie tocht worden met een moeilijke start en zo goed als gans de dag in de regen.
Het was iets na 8 uur toen we ons op gang trokken vanuit Grivegnée, een voorstad van Luik. De start was dan ook moeilijk en de eerste 3 kilometers voltrokken zich volledig in de voorsteden van Luik. UIteindelijk begon de tocht echt vanuit Jupille met een stevige onverharde klim. Een mooie aaneenschakeling van paden leidde ons naar Saive, waar we na een goeie 7 kilometer de eerste controle vonden.
De 30km stappers kregen hier een lus voor de voeten. Een heel mooie lus…Bosrijk en met een mooie passage door de Vallée de la Julienne.
Na onze tweede rust in Saive stapten we verhard naar de kazerne van Saive. Van bij de kazerne doken we een prachtig bos in. Onze zwerftocht door dit bos eindigde in het centrum van Jupille en bij de derde controle.
Zo goed als direct uit de controle was het stevig klimmen. Na een stevige afdaling kwamen we opnieuw in Jupille…U weet al wat er volgt…. natuurlijk een nieuwe stevige klim. We bleven maar klimmen in een mooi bos. Boven trokken we door een nieuwe woonwijk. Een stukje Ravel zette ons af in de vierde en laatste controle.
De laatste 3 kilometer brachten ons terug naar de startzaal na een al bij al mooie tocht met een moeilijke start. Jammer van het weer… zo goed als gans de dag regen.
de wandelkaart van vandaag
Eerste kilometers zwerven in de voorsteden van Luik
Tocht begint echt met deze beklimming vanuit Jupille
Met Liliane in de eerste controle in Saive na een goeie 7 kilometer
Op pad vanuit Saive voor een lus van een goeie 5 kilometer
Vallée de la Julienne
La Julienne
Terug in de controle in Saive na een mooie lus
de Kazerne van Saive
Centrum Jupille en de derde controle
Direct stevig klimmen uit Jupille
Laatste controle op 3km van het einde
We waren vandaag alweer een dag verder na Gina haar ingreep aan de neus. We hebben het gevoeld…het ging al beter dan gisteren en ze werkte de 22km lange Dynastietocht vanuit Kessel-Lo zonder noemenswaardige problemen af.
Het werd een prachtige, zonovergoten tocht vanuit Kessel Lo, net ten oosten van Leuven. We startten met een doorsteek van het Klooster- en Bleekbos om Linden te bereiken waar we de eerste controle vonden na 4,7km.
Hier maakten we een zeer mooie lus van 9,4km die ons onder meer door het prachtige Chartreuzenbos bracht.
De terugweg uit Linden leidde ons door een wijngaard terug naar het Bleekbos. Een pad langs een beek sturrde ons naar de Abdij van Vlierbeek. Hier konden we niet weerstaan aan een in de zon badend terras. Na onze extra rust verkenden we het provinciaal domein van Kessel Lo. Na het rondden van enkele mooie vijvers bereikten we meer dan voldaan de startzaal na een zeer mooie wandeling.
de startzaal
Gina goed beschermd tegen de kou…zeker de neus
Eerste controle bij de kerk van Linden na 4.7km
Gina met Hugo Bonnyns
Op pad voor een lus van 9.4km
Chartreuzenbos
Boven op de Speelberg
Terug bij de controle in Linden na een zeer mooie lus
Dwars door een wijngaard
Bleekbos
Abdij van Vlierbeek
Uitnodigend terras…
Provinciaal domein Kessel Lo
Maandag laastleden werd Gina aan de neus geopereerd (sinussen). Dinsdag mocht ze het ziekenhuis verlaten. De dokter bevestigde dat we mochten wandelen in het weekend, maar we dienden op te letten voor de kou. Juist nu kondigden ze voor het weekend de eerste koude temperaturen aan.
We trokken toch naar Wachtebeke en dan nog voor de Bibbertocht. We starten iets later dan gewoonlijk, namelijk rond 10u15 met de hoop dat de grootste koude zou voorbij zijn. We kozen voor het parcours van 25km…We gingen wel zien tijdens de tocht hoe alles verliep.
We trokken ons op gang tussen de marktkramers van de Markt in Wachtebeke. Langs de kerk verlieten we het centrum en vonden we snel de Moervaart. Die zouden we kilometerslang volgen. Eerst langs de ene zijde, later langs de andere. De schrale Oostenwind blies pal in ons gezicht (niet ideaal voor Gina). We verlieten de Moervaart en een verbindingsweg leidde ons naar het Heidebos. Een eerste korte verkenning bracht ons bij de eerste controle na 5.1km.
Het vlotte niet met Gina. De kou bezorgde haar last en ze besliste de volgende lus van 9,2km over te slaan en in de warme controle mij op te wachten. Ik stapte de lus dus solo. In ijltempo werkte ik deze prachtige lus volledig door het Heidebos af.
Terug in de controle pikte ik Gina op. We startten voor een stuk van 9.8km. Het was al na de middag en logischerwijs ook warmer. Gina was er niet rouwig om. Een fietspad nam ons op sleeptouw. Na een doorsteek van een nieuwe woonwijk bracht een bosrijk ommetje ons langs een riviertje. Na het dwarsen van het riviertje trokken we met de 25km stappers solo op pad. We verkenden het mooie KLoosterbos. Uiteindleijk mondde dit extraatje opnieuw uit bij het riviertje. We volgden dit tot bijna in het centrum. Langs de kerk stapten we terug naar de startzaal na een zeer mooie wandeling met een prachtige lus door het Heide bos.
We gingen van start door het centrum van Wachtebeke
We kwamen snel bij de Moervaart
Een eerste korte verkenning van het Heidebos
De controle na 5.1km
Op pad voor een lus van 9,2km
De controle terug in zicht
Op pad voor het laatste suk van 9.8km
Terug bij de startzaal
Zoals gisteren reeds aangekondigd, wandelden we dit weekend in eigen streek. In Westvlaanderen is het Heuvelland (rond Kemmel enz..) één van de mooiste wandelgebieden.
Vandaag organiseerden de Heuvellandstappers hun Hellegattocht in dit mooi wandelgebied vanuit De Klijte. We trokken dan ook richting het Heuvelland. We kozen voor de maximum afstand van 27.2km.
De tocht verliet via enkele wandelpaden De Klijte. Over verharde wegen trokken we begeleid van de opkomende zon richting Kemmel. We stapten tot aan de voet van de bekende “Kemmelberg”. Steeds maar weer verhard stapten we richting Loker. Even kregen we een stuk onverhard voor we ietwat ontgoocheld aan onze koffie nipten in de controle in Loker na 7km hoofdzakelijk verharde wegen.
In Loker dienden we 2 lussen te stappen. We gingen van start voor de eerste lus van een goeie 9km en hoopten op beterschap. Snel werd onze hoop beloond. We doken over natuurpaden de Douvevallei in. We verkenden het Eeuwenhoutbos en trokken op Frans grondgebeid naar de Zwarte Berg. Een heerlijke aaneenschakeling van natuurpaden, plankenpaden, bruggetjes enz… brachten ons naar de wijngaarden tussen de Rode en de Zwarte Berg. We dwarsten de grote weg en over natuurpaden daalden we de Schomminkelberg af. Beneden trokken we naar de Rode berg die we beklommen langs de Kosmos site. Boven dwarsten we de grote weg en daalden terug naar Loker na een zeer mooie lus.
Lus 2 trok uit Loker naar de Hellegatstraat. We beklommen de Rode Berg even over de grote weg. Snel doken de natuurpaden weer op en dit op de flanken van de Rode Berg. We vonden de Hellegatstraat terug en die leidde ons zo goed als tot in het dorp Westouter. Net voor het dorp stuurde de parcoursbouwer ons naar de Schomminkelstraat. Hier zetten we de klim van de Rode Berg weer in. Eerst verhard, later onverhard…en na een passage van enkele plankenpaden heel stevig over de beruchte Hellegattrap. Boven dwarsten we opnieuw de grote weg. Een onverhard dalend pad leidde ons terug naar de controle in Loker voor de derde maal na een weeral geslaagde lus.
Na onze laatste pauze trokken we richting de Scherpenberg. Boven genoten we van enkele prachtige vergezichten voor we het bos boven op de Scherpenbegr volledig ontdekten. We dwarsten de weg van Loker naar Dikkebus. Een verhard ommetje tussen de zonnebloemvelden leidden ons terug naar de startzaal in de Klijte na een mooie tocht
De opkomende zon
We trekken het Westvlaams Heuvelland in…
De Scherpenberg baadde in de zon
Loker in zicht
De kerk van Dranouter op de achtergrond…
Centrum Loker bereikt en de eerste conytrole na 7km
de Lokerse Patriot
Op pad voor een eerste lus van een goeie 9km
de Douve vallei
Op weg naar de Zwarte Berg op Frans grondgebied
Wijngaarden bij de zetellift tussen de Rode en de Zwarte Berg
Het vroegere gebouw “Kosmos” op de Rode Berg
Zicht op de Kosmossite
Terug in Loker na een mooie lus voor de tweede controle
Op pad voor een tweede lus van een goeie 5km op de flanken van de Rode Berg
de beruchte Hellgattrap
Terug in Loker na een tweede lus
de Scherpenberg
Prachtig vergezicht van op de Scherpenberg
Door het bos op de Scherpenberg
Krijgen De Klijte opnieuw in zicht
Terug bij de startzaal na een mooie tocht
