Vandaag namen we deel aan de lijntocht tussen Leopoldsburg en Hasselt (Kuringen) georganiseerd door de wandelclub de Dragonders uit Hasselt. De tocht moet herinneren aan de mars die de soldaten van het 11e Linieregiment deden vanuit Leopoldsburg naar Hasselt. Het 11e Linieregiment was een infanterieregiment van het Belgisch leger. Het werd bij de onafhankelijkheid van België in 1830 opgericht als voortzetting van de 11e Afdeling van het Nederlands leger. Vanaf 1830 tot zijn ontbinding in 1856 had het Hasselt als thuisbasis, het verbleef deels in de Herkenrode-kazerne en deels in de Witte-Nonnenkazerne.
We dienden ons deze morgen aan te melden om 7u30 in de startzaal in Kuringen. Van daaruit werden we met legerbussen naar de startplaats in Leopoldsburg gebracht. Van hieruit wachtte ons een 41km lang parcours. Het parcours is niet bepijld….je dient een permanente wandelroute te volgen zoals een GR (kleur blauw en groen)
Na wat zoekwerk verlieten we de bosrijke omgeving van het kamp van Beverlo. Afwisselend wandelden we door bosrijke natuur, groen akkerland en enkele kleine bewoonde zones in Boskant en Korspel. Net voor de eerste rust wandelden we langs de achterzijde van de vroegere terrils van de mijn van Beringen. Hier verlieten we de permanente wandelroute en dienden we pijlen van de wandelclub te volgen. Die stuurden ons over een deel van de terril naar het eerste rustpunt in de buurt van de vroegere steenkoolmijn van Beringen. We dienden 15€ inschrijving te betalen…daarin zat onze bus maar ook de nodige catering in ieder rustpunt. Hier, op het eerste rustpunt, werden we voorzien van water en 2 broodjes na 9km.
Na de controle bleven we de pijlen volgen van de wandelclub… die namen ons een hele tijd verhard mee om Beringen te rondden. Net voorbij het busstation in Beringen (waar we de permanente bewegwijzering weer oppikten) werd deze wandeling alsmaar meer groener, zeker in het gebied Muizenheide en Eversel, het volgende gehucht dat we aandeden. De tweede rust was opgetrokken in de manège Meylandt Ridders in Ubbersel na 16,6km.
Vanaf Ubbersel stapten we een hele tijd verhard door de vallei van de winterbeek richting Viversel. Na Viversel stapten we misschien wel één van de mooiste stukken van het parcours in, het gebied rond de vijvers van Terlaemen. Het landgoed is ongeveer 200 ha groot. Ongeveer de helft van het gebied hier wordt ingenomen door vijvers, gevoed door de Laam- en de Echelbeek. Hier splitsten we een eerste maal van de 32km stappers. Wij doken onder de boog van het circuit van Zolder de omgeving van de Bolderberg in. Na een lichte klim naar de Kluis van Bolderberg zien we in de verte het kasteel van Terlaemen blinken als een witte stip in het landschap. Begeleid van het geluid van de trainingssessies op de omloop van Zolder stapten we naar Bolderberg. In de Witte Zaal in Bolderberg is de derde controle opgetrokken na 25km. Hier kwamen alle afstanden weer samen.
Na de controle splitsten we (met de 42km stappers) van de 32km stappers. We stapten verhard richting het natuurgebied Platwijers. Het vijvergebied Midden-Limburg is het grootste vijvergebied van België met een totale oppervlakte van 40000 ha. Het landschap is zeer bosrijk met zowel loof- als naaldbomen. In het gebied liggen zowat 1175 vijvers of wijers (in het dialect) met een totale wateroppervlakte van 700 ha. De vijvers zijn kunstmatig gegraven door mensen. Onder impuls van de abdij van Herkenrode werden de vijvers dieper gegraven om op die manier vissen te kweken. Bij de kapel van OLV van bijstand werden we van water voorzien door de organisatie. We zetten vervolgens verhard koers naar het Albertkanaal. We dwarsten dit kanaal met een moderne brug om in Stokrooie uit te komen. Het ontmoetingscentrum in Stokrooie was de volgende stopplaats na 33km. Ze trakteerden er ons op water en een wafel.
Na de controle splitsten we opnieuw direct. We stapten langs een vogelkijkhut naar de watermolen, Tuiltermolen. Van daar zetten we heerlijk koers naar de abdij van Herkenrode. We rondden de abdij en stapten tussen de aspergevelden richting Kuringen. Net voor de startzaal dienden we nog een extra lusje te lopen in de Demervallei en door een bosje om terug aan te komen in de startzaal waar we deze morgen de bus namen. We hadden er een mooie tocht opzitten (met toch wel wat meer verhard dan verwacht) in koud winderig weer met nu en dan een stevige bui. Wel een zeer goede georganiseerde tocht…
Voor meer Foto’s klik op deze link FOTO’S
LAUWSWANDELNIEUWS 