De Wijers – Land van 1001 Vijvers : lus 2 vanuit Bokrijk 29/12/2021

In het hart van Belgisch Limburg ligt een uniek waterrijk gebied met 1001 vijvers, genaamd de Wijers. De Wijers is echter veel meer dan vijvers en waterplassen. Je vindt er enkele van de mooiste heidegebieden die je in Vlaanderen kan vinden : de Maten, de Teut, Molenheide en Haagdoornheide. Deze liggen allemaal in deze natuurrijke regio die zicht uitstrekt tussen Hasselt, Genk, Houthalen-Helchteren, Zonhoven, Diepenbeek, Heusden-Zolder en Lummen. Ook het domein Bokrijk, de abdij van Herkenrode en de natuurdomeinen van Kiewit, Hengelhoef, Kelchterhoef en Bovy liggen binnen de afbakening van de Wijers.

Er loopt door dit gebied een 80km lange bepijlde wandelroute. Je kan deze wandelroute echter ook in 3 dagstappers van circa 25km stappen (aan de hand van aangeduide wandelwissels). Gisteren stapten we vanuit Bolderberg de eerste lus, namelijk de meest westelijke lus in de omgeving van Heusden-Zolder. Vandaag stapten we de Zuid-Oostelijke lus vanuit Bokrijk in de omgeving van Genk….goed voor een zeer mooie tocht van 24km.

We parkeerden deze morgen onze wagen aan het treinstation van Bokrijk. We pikten hier direct weer het wandeltraject van de Wijers op. We stapten direct tot bij de ingang van het Provinciaal domein Bokrijk. Het Provinciaal Domein Bokrijk is een 550 hectare groot domein. Het is overwegend bekend om zijn openluchtmuseum, arboretum en openluchtspeeltuin. De ingang is betalend. We rondden het domein en passeerden het Kasteel Bokrijk. Langs de parking stapten we naar het natuurreservaat Het Wik. Met prachtige bospaden slingerend langs enkele beekjes en tussen enkele mooie vijvers dwarsten we deze natuurzone om bij de Jeugdherberg de Roerdomp uit te komen. We stapten rond dit gebouw over natuurpaden. Wat volgde was een heerlijke aaneenschakeling van zanderige bospaden die ons naar de Schemmersberg brachten. Dit natuurgebied bevindt zich tussen Genk en Zonhoven, aan de westrand van het Kempens Plateau. De naam Schemmersberg is afkomstig van schemer, wat schaduw of lommer betekent. In dit 40 ha grote gebied bevindt zich een grote zandkuil. We liepen verkeerd…we rondden de zandkuil niet maar daalden er in. Na wat zoekwerk klommen we er opnieuw uit en vonden we het juiste traject. Heerlijke smalle natuurpaden navigeerden ons naar Winterslag. Bij het binnenkomen van dit Limburgs dorp rustten we even op een bankje na 9,5km.

We trokken vervolgens de vroegere mijncités in. We stapten eerst door de vierde Cité. Na het dwarsen van de spoorweg kwamen we in de derde cité die ons afzette in het centrum van Winterslag. We namen een kijkje bij de kerk en het standbeeld de mijnwerker. We daalden over natuurpaden door het Kriekelbos naar de vallei van de Stiemerbeek. Met een heerlijk stukje in deze vallei kwamen we in het drukke verkeer van Genk. Een oordeelkundig gekozen traject zorgde ervoor dat we via enkele tunnels niks merkten van het drukke verkeer. Nog beter prachtige plankenpaden stuurden ons vervolgens in de vallei van de Stiemerbeek tot bij de watermolen “de Slagmolen” (het oudste gebouw van Genk). Hier weken we even van ons traject af om een horeca stop te houden in café de Schom na een goeie 13km.

Na onze pauze doken we langs de Stiemerbeek het natuurreservaat de Maten in. De Maten is een 300 ha groot beschermd landschap en natuurreservaat in de Limburgse gemeenten Genk en Diepenbeek. De Stiemerbeek en de Heiwijerbeek lopen door het gebied. We kwamen direct langs de waterpartij “de Homeleswijer”. Vervolgens namen natuurpaden ons kilometerslang mee tussen veel “wijers” door. We verlieten even het natuurreservaat aan de zuidrand om over een nieuw brugje de omgeving van de waterzuivering RWZI Genk te bereiken. Via een doorsteek van het Diepenbekerbos kwamen we opnieuw in de Maten. Na een mooi heidepad volgde nog een heel mooie afsluiter met een prachtig natuurpad langs de Heiwijerbeek. We verlieten de Maten in de buurt van het Sint-Jozefsinstituut, dat we rondden. Een bosdreef bracht ons kaarsrecht van bij deze school naar onze wagen aan het station van Bokrijk. We hadden er weer een zeer mooie tocht opzitten…Meer natuur dan gisteren…maar voor ons minder variatie dan gisteren…En zowaar bijna gans de dag droog…zo goed als geen regen.

Bij de ingang van het Provinciaal domein van Bokrijk

Natuurreservaat de Wik

Soms wat klimwerk…

We kregen de beklimming van de Schemmersberg in zicht

Op deze prachtige zandvlakte liepen we even verkeerd

Standbeeld van de Mijnwerker in het centrum van Winterslag

Via enkele tunneltjes onder het druk verkeer van Genk kwamen we in het volgende deel van de vallei van de Stiemerbeek

Watermolen “de Slagmolen” op de Stiemerbeek

We bereikten de Homeleswijer in de Maten

Heerlijk stukje natuur langs de Heiwijerbeek

Voor meer foto’s klik op deze link FOTO’S

De zeer mooie zuidoostelijke lus van het wandeltraject van de Wijers vanuit Bokrijk